Tegoroczny Finał Dorocznej Polsko-Niemieckiej Nagrody Integracyjnej BDA – SARP wraz z towarzyszącymi mu warsztatami odbył w dniach 02-05 rześnia br. w Warszawie.
Warsztaty powadzone przez arch. Karola Langie oraz arch. Mateusza Potempskiego założyciela i głównego koordynatora Otwartej Pracowni Jazdów, zatytułowane były: „Betonosis”.
Pracując wspólnie w międzynarodowych grupach, uczestnicy badali tak zwaną warszawską „Patelnię” – wyjście z metra w samym centrum miasta. Ta ruchliwa przestrzeń, choć wysoce nieidealna, jest jedną z najbarwniejszych i najbogatszych w aktywności w Warszawie, co czyni ją prawdziwie publiczną, jak zauważył Grzegorz Piątek. Metodą była analiza jakości przestrzeni, w tym komfortu użytkowników, wartości wizualnych i kulturowych. Zastosowane narzędzia i media obejmowały obserwacje, szkice, video, eksperymenty myślowe. Finałem warsztatu była dyskusja w formacie oksfordzkim, która wyłoniła istotne argumenty, pozwalające zdiagnozować wyjątkowo aktualny problem „betonozy”, dotykający najważniejszych przestrzeni polskich miast.
Część konkursowa Nagrody, podczas której 18 uczestników finału prezentowało swoje prace przed Jury, miała miejsce 4 września w siedzibie Stowarzyszenia.
Jury w składzie: arch. Jacek Lenart (przewodniczący Jury, SARP) arch. Florentine-Amelie Rost (członkini Jury, BDA), arch. Daria Kieżun (członkini Jury, SARP), arch. Alexander Pötzsch (członek Jury, BDA), arch. Grzegorz Stiasny (członek Jury, SARP), arch. Karol Langie (sekretarz organizacyjny ze strony SARP, bez prawa głosu), Kristina Eschler, (sekretarz organizacyjny ze strony BDA, bez prawa głosu), Olaf Bahner (sekretarz organizacyjny ze strony BDA, bez prawa głosu), postanowiło przyznać:
Nagrodę Główną w wysokości 2500 EUR
Pani Theresie Felber z University of Stuttgart za pracę From separation and unity. [Hi]stories of a Border, wykonaną pod kierunkiem Prof. Dipl-Ing. Markusa Allmann i Prof. Dr. phil. Stephana Trüby.
Uzasadnienie:
Zwycięski projekt jest przykładem uniwersalnego języka, niezbędnego do przedstawienia indywidualnej, osobistej interpretacji rzeczywistości. Od wyboru tematu, przez analizę kontekstu i ostateczną formę autor prowadzi nas przez opowieść, w której przyjętą narrację wzbogaca fizyczna manifestacja treści uniwersalnych. Architektka-autorka nie tylko pomaga dostrzec rzeczywistość, nie tylko staje się narratorem historii, ale poprzez syntezę treści i formy przypomina nam o uniwersalnych wartościach, które niezależnie od kontekstu kulturowego czy historycznego są zrozumiałe dla każdego. Historia granicy, której już nie ma, staje się opowieścią o osobistych dramatach, a architektura poprzez swoją archetypową formę, adekwatnie dopasowaną do opowiadanych treści, staje się fizycznym obrazem pamięci.
Ostatecznie, dzięki swojemu pięknu, architektura dotyka naszych serc, stając się koniecznością.
(opr. Daria Kieżun)
Jury przyznało także
cztery równorzędne wyróżnienia
Panu Christophowi Henschel z Berlin University of the Arts za pracę zatytułowaną deconstruction, reconstruction. a case study for construction with reused concrete elements from demolished buildings, wykonaną pod kierunkiem Prof. C. Gengnagel, L. Tiedje I Prof. G. Schultheiß.
Uzasadnienie:
Wyróżnienie przyznano za poszukiwanie kreatywnego rozwiązania dla recyklingu żelbetowych sekcji konstrukcji , które nieoczekiwanie zamienia się w architektoniczne i artystyczne studium alternatywnych planów dla indywidualnego i jednocześnie kolektywnego mieszkalnictwa.
Jury doceniło ideę autora, który zaproponował recykling polegający na twórczej rekonfiguracji fragmentów żelbetowej konstrukcji budynku biurowego pociętych na możliwe do transportu moduły.
Odzyskane w ten sposób konstrukcyjne, trójwymiarowe prefabrykaty zestawiane są artystyczną metodą kolażu w nową zaskakująca całość. Taka strategia pozwala na przełamanie dominującego w architekturze mieszkaniowej dyktatu kąta prostego i powtarzalnych do znudzenia układów poszczególnych pomieszczeń.
Pożerająca przestrzeń podmiejską typologia indywidualnych domów zamienia się w artystycznie kształtowaną wysokowydajna zabudowę dywanową. Niewielkie odległości pomiędzy poszczególnymi segmentami promują prospołeczne, sąsiedzkie zachowania. Ostrokątne kształty zaadaptowane z geometrii oryginalnego budynku pomagają zachować prywatność przestrzeni mieszkalnych przy minimalnych odległościach pomiędzy poszczególnymi sąsiadami i ich sekcjami. Gęsto rozmieszczone recyklingowe, sześciokątne podpory i połamany zarys planu ścian sprawiają, że nowa architektura osiąga nieoczekiwanie archaiczny wyraz. Tak jakbyśmy powrócili do życia w organiczny świat natury
(opr. Grzegorz Stiasny)
i
Pani Aleksandrze Lisiak z Politechniki Wrocławskiej za pracę, zatytułowaną Fire station as an inclusive element of space. The network of fire stations around Krzesiński Landscape Park. wykonaną pod kierunkiem dr. Tomasza Głowackiego
Uzasadnienie:
Wyróżnienie przyznano za konsekwentną i bardzo przemyślaną propozycję stworzenia siatki małych obiektów centralnych wspierających lokalne więzi społeczne w środowisku wiejskim w oparciu o istniejącą sieć remiz strażackich. Zaprezentowany projekt to bardzo uniwersalny, wielofunkcyjny i fleksybilny obiekt, będący naturalnym rozszerzeniem funkcji centralnej, jaką pełni w tak małych miejscowościach remiza strażacka. Koncepcja ta to doniosła, realna szansa na istotny, przestrzenny i społeczny impuls we wzmocnienie społeczeństwa obywatelskiego na obszarach wiejskich, najsłabszego obecnie ogniwa w tradycyjnej triadzie "władza - kościół - człowiek", gdzie we współczesnej Polsce brak tego rodzaju infrastruktury grozi społeczną zapaścią.
(opr. Jacek Lenart)
oraz
Panu Joelowi Seeger z Hochschule Augsburg University of Applied Sciences za pracę, zatytułowaną ROYAL RURAL MOVE - MALBERG CC. Commoning Circles, Creative Castle, Commons Care - Connection Complete, wykonaną pod kierunkiem Prof. Dipl.-Ing. Marcusa Rommel i Prof. Victorii von Gaudecker
Uzasadnienie:
Począwszy od ideału nie skromniejszego od ratowania świata, praca koncentruje się na renowacji, odnowie i uzupełnieniu istniejącej struktury budynku i pokazuje architektoniczną świadomość, doskonałość, a przede wszystkim pokorę. Praca przekonuje bardzo precyzyjnymi i trafnie wykonanymi wyborami i interwencjami architektonicznymi. Nowe uzupełnienie istniejącej struktury pokazuje kunszt projektowy autora, który dodatkowo proponuje szereg innych środków dotyczących całego otoczenia. Praca nie tylko porusza tematykę społeczności wiejskich, ale również przekonuje swoją delikatnością zarówno architektoniczną, jak i prezentacyjną. Wybierając małe, ale mądre kroki, możesz dążyć do większych celów i zorientować się, jak wspaniały mógłby to być świat ...
(opr. Alexander Poetzsch)
i
Pani Alicji Maculewicz z uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu za pracę, zatytułowaną Water Memory. Engaged tourism trail along the Masurian Canal, wykonaną pod kierunkiem dr. Elżbiety Raszei
Uzasadnienie:
Niektóre miejsca mają tak mocną opowieść – lub historię – że ich zachowanie i „nicnierobienie” wydaje się być jedynymi możliwymi odpowiedziami. Ale nie chodzi tylko o to, że „nicnierobienie” jest trudne dla architektów – lub że trzeba zrobić coś, aby uzyskać dyplom – jest to zresztą czasami po prostu niewłaściwa odpowiedź. Jeśli chodzi o podstawowe pytanie, jak radzić sobie z naszym dziedzictwem budowlanym, społecznym, historycznym itp., takie nieingerowanie może utrwalić – i nałożyć na siebie wszystkie ukryte i niewidzialne historie.
Autorka projektu „Water-Memory” doszła do ciekawego wniosku w tej kwestii. Wykorzystuje koncepcję palimpsestu jako narzędzia do zdefiniowania wszystkich działań jako kolejnej warstwy w czasie. Projekt polega na zaprojektowaniu warstwy narracyjnej, która będzie czułym otwarciem na ukryte historie Kanału Mazurskiego - bez uwidaczniania ich bezpośrednio w Centrum dla Zwiedzających. Odpowiedzią przestrzenną jest szlak, który „rozpoczyna dialog z infrastrukturą Kanału Mazurskiego – który jest dziwny, czasem przeskalowany i »niedokończony«” (Maculewicz).
Jury doceniło wrażliwe i pełne szacunku podejście do środowiska zbudowanego, które stało się już częścią środowiska naturalnego. Podejście, które nie zamraża tego rozwoju, a jedynie dodaje do niego nową warstwę.
(opr. Amelie Florentine-Amelie Rost)
Ceremonia wręczenia Nagród i wyróżnień odbyła się 5 września 2021r. o godz. 11:00 w siedzibie ZG SARP w Warszawie ul. Foksal 2 (pawilon wystawowy). Ze względu na okoliczności pandemiczne, uroczystość miała charakter zamknięty, była jednak transmitowana na Fanpage Facebook SARP https://www.facebook.com/sarpzg
W uroczystości uczestniczył Pan Mikołaj Niewęgłowski, zwycięzca „Konkursu na opracowanie identyfikacji wizualnej Dorocznej Polsko-Niemieckiej Nagrody Integracyjnej BDA – SARP”, rozstrzygniętego w 2020 r. Laureat opowiedział o idei, którą chciał przekazać poprzez stworzenie nowego symbolu dla nagrody. „Logotyp który stanowi zupełnie nowe spojrzenie na wspólną granicę Niemiec i Polski jako znaku. Znaku, nie podziału, a łączenia, gdzie prosty ścieg krawiecki zszywa wysiłek BDA i SARP w sięganiu po lepsze w kreowaniu wspólnej przestrzeni” (z uzasadnienia Jury).
Podczas finału tegorocznej edycji Nagrody BDA-SARP, uczestnicy po raz pierwszy otrzymali dyplomy i przypinki według nowego wzoru, a zwyciężczyni otrzymała statuetkę.
Konkurs zorganizowano przy wsparciu Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej
.png)
Po raz kolejny, w tym roku Nagroda została objęta Honorowym Patronatem Wiceprezesa Rady Ministrów, Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu Prof. Piotra Glińskiego.
.jpg){kind=logo}
Doroczna Polsko-Niemiecka Nagroda Integracyjna BDA-SARP 2021 została objęta honorowym patronatem Ministerstwa Rozwoju i Technologii.
INFORMACJE OGÓLNE O NAGRODZIE:
Doroczna Polsko-Niemiecka Nagroda Integracyjna BDA – SARP jest kontynuacją organizowanego od 1985 roku konkursu na najlepszą pracę dyplomową w dziedzinie architektury przemysłu w którym brali udział młodzi architekci z Polski i Niemiec pod nazwą „Nagroda Waltera Henna”. Obecnie to projekt dyplomowy magisterski, którego przedmiotem jest środowisko aktywności społecznej człowieka w przyszłości.
Zgodnie z tradycją, Finał Dorocznej Polsko-Niemieckiej Nagrody Integracyjnej BDA – SARP odbywa się każdego roku w maju/czerwcu, naprzemienne w Polsce lub w Niemczech i trwa 4 dni. W trakcie imprezy finałowej finaliści uczestniczą w warsztatach architektonicznych. oraz prezentują prace dyplomowe przed polsko-niemieckim Jury.
Językiem komunikacji w Nagrodzie i warsztatach jest język angielski.
Zarówno strona niemiecka, jak i polska występuje organizując Doroczną Polsko-Niemiecką Nagrodę Integracyjną BDA – SARP Patronat odnośnego Ministra. Na uroczystość ogłoszenia wyników rywalizacji zapraszani są Ambasadorowie Niemiec w Polsce oraz przedstawiciele instytucji niemieckich działających w Polsce; jeśli finał odbywa się w Niemczech-zapraszany jest Ambasador Polski w Niemczech.
Celem Nagrody jest promocja współpracy i integracji środowiskowej młodych architektów Niemiec i Polski poprzez współzawodnictwo i dyskusję, oraz wystawy na temat architektury, a także wspieranie wzajemnych kontaktów poprzez upowszechnianie efektów działań twórczych.
Nagroda ma formę stypendium naukowo-badawczego lub postać praktyki projektowej w wybranym kraju.
Więcej informacji: dz@sarp.pl
