Tegoroczny Finał Dorocznej Polsko-Niemieckiej Nagrody Integracyjnej BDA – SARP wraz z towarzyszącymi mu warsztatami odbył w dniach 18-21września br. w Warszawie.
Warsztaty powadzone przez arch. Mateusza Potempskiego, założyciela i głównego koordynatora Otwartej Pracowni Jazdów oraz architektkę oraz twórczynię wystaw Olę Gryc odbyły się w Otwartej Pracowni Jazdów. Pracując wspólnie w międzynarodowych grupach, uczestnicy badali to szczególne miejsce bez użycia współczesnych mediów – wyłącznie „analogowo” – poprzez wywiady z mieszkańcami, samodzielną obserwację, mapy myśli, szkice, fotografie, robione za pomocą instaxów oraz eksperymentów myślowych. Metodą była analiza jakości przestrzeni, w tym komfortu użytkowników, wartości wizualnych i kulturowych.
Starali się zdefiniować genezę specyfiki tego miejsca oraz jego „genius loci”. Efekty warsztatów zostały zaprezentowane podczas uroczystości września nagród w dniu 21 września 2025.
Część konkursowa Nagrody, podczas której autorzy finałowych dyplomów prezentowali swoje prace przed Jury, miała miejsce 20 września w siedzibie Stowarzyszenia.
Jury w składzie: arch. Jacek Lenart (przewodniczący Jury, SARP) arch. Thomas Kaup (członek Jury, BDA), arch. Bartłomiej Jan Kożuchowski (członek Jury, SARP), arch. Andreas Schüring(członek Jury, BDA), arch. Piotr Sobociński (członek Jury, SARP), Agnieszka Mietlicka, (sekretarz organizacyjna ze strony SARP, bez prawa głosu), postanowiło przyznać:
Nagrodę Główną w wysokości 2500 EUR
Panu Jakubowi Hlebowiczowi z Politechniki Warszawskiej za pracę, zatytułowaną UTILIZATION OF GENETIC ALGORITHMS FOR CONCERT HALL DESIGN WITHIN PREEXISTING ARCHITECTURAL SPACES. A case Study of Adapting the Grain Elevator in Płock, wykonaną pod kierunkiem Prof. Jana Słyka.
Uzasadnienie:
Wielki masyw Elewatora Zbożowego jawi się, z 50-metrowego wzgórza katedralnego w Płocku, jako kolejna katedra - samotna wśród niekończącego się poziomego krajobrazu po przeciwnej stronie Wisły. Teraz pusty i bezużyteczny – zgodnie z koncepcją autora projektu – zostanie połączony z miastem jako sala koncertowa.
Wykorzystanie pustego wnętrza elewatora zbożowego poprzez stworzenie różnorodnych przestrzeni geometrycznych daje tym samym autorowi możliwość kreowania różnorodnej specyfiki klimatu akustycznego tej sali koncertowej. Jakby budynek sam stał się instrumentem muzyczny, a sala koncertowa - świątynią sztuki.
Stworzona w ten sposób przestrzeń bliźniaczych katedr – historycznej, z grobami dwóch królów Polski, wieńczącej Stare Miasto i drugiej, całkiem współczesnej świątyni muzyki, daje nowy impuls do rozwoju miasta Płocka.
(opr. Jacek Lenart)
Jury przyznało także
cztery równorzędne wyróżnienia
Pani Lei Condé-Wolter i Pani Selinie Klaus z TU Berlin i Bauhaus-Universität Weimar za pracę zatytułowaną A Future for the Old Employment Office in Kassel, Germany. Transformation of Existing Buildings as an Opportunity for the Community.
wykonaną pod kierunkiem Adriana Nägel i Prof. Vereny v. Beckerath.
Uzasadnienie:
Jury uznało pomysł ponownego wykorzystania starego budynku Urzędu Pracy w Kassel w Niemczech za szczególnie interesujący. Autorki projektu podjęły próbę adaptacji budynku, wybudowanego pierwotnie w latach 70. XX wieku jako biurowca, na obiekt wielofunkcyjny, przeznaczony przede wszystkim na cele mieszkalne, uzupełniony o przestrzenie do działalności twórczej i komercyjnej. Tę nową funkcję osiągnięto poprzez wkomponowanie nowych elementów w istniejącą architekturę, a nie burzenie istniejącej. Jury uznało, że takie wysiłki zasługują na uznanie, zwłaszcza w kontekście szerokiej dyskusji na temat zrównoważonego rozwoju.
(opr. Bartłomiej Jan Kożuchowski)
i
Pani Verze Kellmann i Pani Carolinie von Hammerstein z TU Berlin, za pracę, zatytułowaną Forest& Phoenix. Hybrid infrastructures for an integrative forest fire prevention in Brandenburg, wykonaną pod kierunkiem Prof. Jana KampshofforazIlanyGinton.
Uzasadnienie:
Jury zdecydowało się przyznać wyróżnienie za oryginalne i kompleksowe podejście do zadania projektowego. Autorki poruszają naglący problem coraz częstszych pożarów lasów, będących konsekwencją szybkich zmian klimatycznych, a ich praca dostarcza konkretnych i przemyślanych odpowiedzi. Projekt nie tylko podnosi świadomość tego istotnego problemu i przyczynia się do budowania świadomości społecznej, ale także podkreśla rolę, jaką architekci mogą odegrać we współpracy z władzami lokalnymi i służbami ratunkowymi.
Szczególne godne uznania są rozwiązania architektoniczne, które w przemyślany sposób wpisują się w kontekst miejsca i osiągane są poprzez powściągliwe i oszczędne środki wyrazu.
(opr. Piotr Sobociński)
oraz
Pani Jaleesie Menschel z TUD Dresden University of Technology za pracę, zatytułowaną MUTUA. BECOMING BY LIVING TOGETHER. wykonaną pod kierunkiem Prof. Kathariny Löser i Prof. Johannesa Lott.
Uzasadnienie:
Projekt „MUTUA – Becoming by LivingTogether” autorstwa JaleesyMenschel, powstały pod kierunkiem prof. KatharinyLöser i prof. Johannesa Lotta z TU Dresden, przedstawia silną wizję architektoniczną i społeczną dla tzw. „Sendlinger Loch” w Monachium.
Zamieniając plac budowy o głębokości dwunastu metrów w kompaktowe i wielopoziomowe miejsce do życia, projekt analizuje nowe sposoby wspólnego życia i wzajemnej opieki. Dwa budynki otaczają zatopiony ogród, który kreuje chronioną przestrzeń dla życia społeczności. Pionowa konstrukcja z platformami i ogrodami tworzy przestrzeni publicznej i łączy ulicę z ogrodem, znajdującym się poniżej. Założenie zostało zaprojektowane specjalnie dla osób często wykluczanych w typowych modelach mieszkaniowych – takich jak samotni rodzice, starsze kobiety czy osoby w okresie przejściowym. Oferuje kombinację przestrzeni prywatnych i wspólnych, które wspierają zarówno niezależność, jak i społeczność.
Dzięki surowemu wyglądowi, inspirowanemu estetyką placu budowy i miękkiemu, zielonemu wnętrzu projekt łączy w sobie mocny design z wrażliwością społeczną.
Za przejrzyste, troskliwe i zrównoważone podejście do wymagającej przestrzeni miejskiej jury przyznaje projektowi „MUTUA” Wyróżnienie.
(opr. Andreas Schüring)
i
Panu Frederikowi Teupen z Münster School of Architecture za pracę, zatytułowaną aedificium conservare the worth of old walls, wykonaną pod kierunkiem Prof. Kazu Blumfeld Hanada.
Uzasadnienie:
Remont małej kamienicy w Burgsteinfurcie autorstwa Frederika Teupena (MSA Münster, pod kierunkiem prof. Blumfelda Hanady) osiąga niezwykle wysoki poziom jak na projekt studencki, wyróżniający się precyzją i wrażliwością na zastaną materię. Oryginalna konstrukcja – nośne ściany murowane, stropy z belek drewnianych i centralny komin – pozostaje kluczowym elementem organizacyjnym przeprojektowania.
Podwójny układ komunikacyjny umożliwia zrównoważone wykorzystanie komercyjne na parterze i elastyczne układy powyżej. Staranne detale, szczególnie czterospadowego dachu, wprowadzają światło dzienne do wnętrz, nie zakłócając jedności dachu, nadając odnowionej kamienicy dyskretną przejrzystość, dobrze pasującą do chronionego kontekstu małego miasteczka.
(opr.Thomas Kaup)
Ceremonia wręczenia Nagród i wyróżnień odbyła się 21 września 2025r. o godz. 12.00 w siedzibie ZG SARP w Warszawie ul. Foksal 2 (pawilon wystawowy).
Konkurs zorganizowano przy wsparciu Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej
.jpg)
