W dniu 22 czerwca w siedzibie Bund Deustsche Architekten w Berlinie, przy Kopernicker Strasse 48/49 odbył się finał Dorocznej Polsko-Niemieckiej Nagrody Integracyjnej BDA-SARP
Jury w składzie: arch. An-He Kinzelbach – przewodniczący, arch. Antje Osterwold, arch. Elke Reichel, arch. Jacek Lenart – wiceprzewodniczący, arch. Ewa Kuryłowicz, arch. Karol Langie – sekretarz organizacyjny ze strony SARP, bez prawa głosu, dr Olaf Bahner – sekretarz organizacyjny ze strony BDA, bez prawa głosu, postanowiło przyznać trzy regulaminowe wyróżnienia:
1.Pani VALERIE HOBERG, z Leibniz Universität w Hannoverze,
za pracę pod tytułem
“One‘S Own Two Walls. Modification And Extension Of The Museum-Storehouse Stralsund”
wykonaną pod kierunkiem Prof. Michaela Schumachera, Prof. Margitty Buchert
Uzasadnienie:
Praca przekonuje powściągliwymi i najbardziej uzasadnionymi rozwiązaniami dla środowiska zamieszkania. Autorka znalazła sposób na utworzenie zróżnicowanych mieszkań, które nawiązują do historycznej struktury urbanistycznej oraz kontekstu architektonicznego. Projekt reinterpretuje problemy typowe dla współczesnej, a jednocześnie wiecznie aktualnej architektury, operując takimi pojęciami, jak „schronienie w zaciszu”, „tożsamość i obrazowanie”, „komunikacyjna ciekawość”. Praca ukazuje szerokie spektrum dobrych rozwiązań – zarówno na polu uważnego projektowania, jak i rzemieślniczego detalu, osiągając w ten sposób wysoką jakość urbanistyczną i architektoniczną.
2.Pani SOPHII SCHMIDT z Erfurt University of Applied Science
za pracę pod tytułem
“Growth and Identity. The documenta Archive as a Growing Memory For The City of Kassel “
wykonaną pod kierunkiem Prof. Jutta Bechtholda, Prof. Ulfa Hestermanna, Prof. Philippa Krebsa
Uzasadnienie:
Praca “Growth&Identity” kreuje znak/symbol nowej struktury miasta, które straciło swoją przestrzennej charakterystykę w raz ze zniszczeniami wojennymi. Zaproponowanie na pl. Karlsplatz w centrum miasta nieustannie rosnącej wieży to decyzja mocna wiążąca się z miastem, tak wizerunkowo, jak i funkcjonalnie. Autorka wizjonersko lokuje w wieży archiwum słynnej, cyklicznej wystawy DOCUMENTA i zakłada, że wraz z rośnięciem zbioru wieża ta wznoszona będzie nieustająco o następne kondygnacje. Symbolizm tego gestu, jego potencjał jest silnie przekonującym uzasadnieniem projektu.
3.Panu MARCELOWI WAGNEROWI z Bauhaus-Universität w Weimarze
za pracę pod tytułem
“Railscape. A journey through the Thuringian Forest”, wykonaną pod kierunkiem Prof. Dipl.-Ing. Heike Büttnera
Uzasadnienie:
Punktem wyjścia projektu jest udokumentowanie Rezerwatu Biosfery UNESCO w parku krajobrazowym Lasu Turyńskiego i nieczynnych stacji wzdłuż linii kolejowej. Autor proponuje precyzyjną, niemal chirurgiczną strategię pośredniczącą między artefaktami a krajobrazem, służącą zarazem lokalnym społecznościom, poprzez wznowienie ruchu kolejowego i wypełnienie stacji nowym programem, łącząc przy tym ponownie poszczególne miejscowości i wzmacniając turystykę w tym szczególnym regionie.
Jury postanowiło również przyznać
specjalne wyróżnienie, w wysokości 500 euro
Panu KAMILOWI ZDZISŁAWOWI BZURZE z Politechniki Białostockiej,
za pracę pod tytułem “Teatr na rzece Supraśl”, wykonaną pod kierunkiem dr inż. Arch. Jerzego Uścinowicza
Uzasadnienie:
Autor prezentuje niekonwencjonalne podejście, którego wynikiem jest niezwykle poetycki projekt pływającego teatru. Projekt ma powściągliwy, a jednocześnie niemal ponadrealny wyraz, który sprawia, ze teatr staje się częścią scenografii. Jury pragnie wyróżnić skromne i wrażliwe środki wyrazu zastosowane w projekcie, które w końcowym efekcie nadają mu duszę. Publiczność w takim teatrze ma szansę w pełni zagłębić się w przedstawienie, stając się jego częścią.
Nagrodę główną, w wysokości 2500 euro otrzymał Pan Peter Behrboma z Uniwersytetu Sztuki w Berlinie, za pracę zatytułowaną «Bauvorleistung Alexanderplatz»., zaplecze przyszłej rekonstrukcji, wykonaną pod kierunkiem prof. Alfreda Grazioli, Prof. Alexandry Ranner, Rolanda Meyera.
Uzasadnienie:
Koncepcja zaprezentowana w pracy jest bardzo dojrzała, przygotowana z uwzględnieniem wielu dobrze wybranych czynników wpływających na rozwój wielkiego miasta. Chociaż zaprezentowany sposób myślenia ma swoje precedensy, w tym przypadku został przeprowadzony nie dość, że z dużą wiedzą, ale także z dużą dozą świeżości w podejściu. Przyszłość architektury w Europie to właśnie działanie w otoczeniu, które już zostało ukształtowane, w różny sposób, w różnym tempie, w różnych okresach. Alexander Platz w Berlinie jest przykładem przestrzeni, gdzie szybkość zmian na powierzchni była inna, niż pod ziemią, gdzie zachowały się odpowiedniki nieistniejących już struktur powyżej. Praca wzmacnia i wydobywa właśnie ten podziemny element, dając mu nowe życie, i ukazując nową definicję autentyczności w przestrzeni miejskiej. Podziemne miasto objawia się na powierzchni w kilku miejscach, jak grzyby, oznajmiają jego obecność i zapraszają do wnętrz, które zapewniają zróżnicowane funkcje służące społecznej integracji i wielu aktywnościom. Koncepcja jest bardzo dobrze zaprezentowana graficznie, a idea przedstawiona jest bardzo jasno, co także wpłynęło na wybór tej pracy spośród 18 zgromadzonych w finale.
