Warszawa, 25.10.2020
INFORMACJA PRASOWA
DOROCZNA POLSKO-NIEMIECKA NAGRODA INTEGRACYJNA BDA – SARP 2020
Tegoroczny Finał Dorocznej Polsko-Niemieckiej Nagrody Integracyjnej BDA – SARP, z powodu pandemii COVID-19, odbył się zdalnie.
Część konkursowa Nagrody, podczas której 19 uczestników finału prezentowało swoje prace przed Jury, miała miejsce24 października.
Jury, obradujące poprzez platformę ZOOM w dniu 25 października, w składzie: arch. Magdalena Kozień- Woźniak (Przewodnicząca Jury, SARP), Marcin Brataniec (członek Jury, SARP), arch. Philipp Nehse (członek Jury, BDA), arch. Alexander Pötzsch (członek Jury, BDA), arch. Florentine-Amelie Rost (członkini Jury, BDA), w obecności Kristiny Eschler (koordynatorki ze strony BDA) oraz arch. Matta Cęckiewicza (sekretarza organizacyjnego ze strony BDA, bez prawa głosu), postanowiło przyznać:
trzy równorzędne wyróżnienia
arch. Patrycji Jędra z Politechniki Wrocławskiej za pracę zatytułowaną The modern agora as a field of architectural debate: Atheanaeum, Rio de Janeiro, wykonaną pod kierunkiem dr inż. arch. Ady Kwiatkowskiej.
Uzasadnienie:
Wyróżnienie przyznano za propozycję struktury architektonicznej, której forma wynika zarówno ze świadomego działania człowieka, jak i przypadkowego działania sił przyrody. Natura staje w roli członka zespołu projektowego. Użyteczność budowli jest ograniczona, a ich architektoniczne formy stopniowo znikają. W ten sposób Atheneum staje się metaforą egzystencji człowieka jako części natury.
oraz
arch. Marie Enders z RWTH Aachen University za pracę zatytułowaną Third Place Trinkhalle - equality infront of the mixed box of candys, wykonaną pod kierunkiem prof. Anne Julchen Bernhardt i prof. Carolin Stapenhorst
Uzasadnienie:
Jury za szczególnie istotną uznaje dyskusję na temat znaczenia grupującego się w kioskach (Trinkhallen) drobnego handlu w przestrzeniach przemysłowych Zagłębia Ruhry.
To nie tylko dogłębne badanie pochodzenia, transformacji i znaczenia tej typologii - Marie Enders podkreśla w swojej pracy społeczne znaczenie tego zjawiska dla społeczeństwa, jako kluczowej instytucji dla Zagłębia Ruhry.
Marie Enders przyciąga swoją pracą, pięknymi ilustracjami i koncepcją wystawy, aby zapobiec powolnemu wymieraniu kiosków i straganów ulicznych, które opatrzone dumną nazwą Trinkhalle, należałoby włączyć do ogólnokrajowego rejestru dziedzictwa kulturowego.
i
arch. Julii Koschewski z HTWK Leipzig University of Applied Sciences za pracę zatytułowaną Eldur og Ìs _ Fire and Ice, wykonaną pod kierunkiem prof. Ulricha Vettera
Uzasadnienie
Ta praca konkursowa operuje ambiwalencjami. Samo miejsce - Islandia - zostało ukształtowane w swojej tożsamości przez ambiwalencje, a projekt przyjął to jako założenie. To prowokuje. I przywołuje szacunek do naturalnie powstałego i ciągle zmieniającego się krajobrazu, poprzez umieszczanie w nim pewnych struktur, które nie zaspokajają ludzkich potrzeb, ale poprzez kontrast podkreślają wartość przyrody i uświadamiają nam, że jesteśmy jej częścią. Jest to interesujący wkład w trwającą debatę na temat czasu antropocenu.
Jury przyznało także dwa równorzędne wyróżnienia specjalne
arch. Moritzowi Bachmannowi z Nuremberg Institute of Technology za pracę zatytułowaną An Accomodation in the Norwegian Fjelllandscape, wykonaną pod kierunkiem prof. Volkera Halbacha i prof. Caroli Dietrich
Uzasadnienie:
Proponowany obiekt jest nie tylko umieszczony w dziczy norweskiego krajobrazu Fjelllandscape, ale wręcz podkreśla go i pracuje z nim. Wybór idealnego okrągłego kształtu w tej czystej naturze nie stoi w sprzeczności z nią, ale jest słusznym kontrapunktem podkreślającym krajobraz. Czystość krajobrazu przekłada się na skupioną i minimalistyczną architekturę, pozostawiając zarówno odwiedzającego, jak i widza z wrażeniem doskonałej syntezy natury i designu. Umiejętne kształtowanie formy nie tylko stwarza szczególne walory przestrzenne, ale również nawiązuje do tradycyjnego materiału, technologii budowlanych i lokalnych typologii. Ta wirtuozeria przejawia się również poprzez stworzenie wejścia bez naruszania formy, a raczej z wykorzystaniem naturalnego nachylenia krajobrazu. W połączeniu z doskonałą prezentacją ta praca sprawia, że ci z nas, którzy nie znają Fjelllandscape, zdecydowanie chcą się tam wybrać. Jury przyznaje temu niezwykłemu dziełu specjalne wyróżnienie.
oraz
arch. Pawłowi Lisiakowi z Politechniki Wrocławskiej za pracę zatytułowaną Laudato si’: Franciscan monastery, wykonaną pod kierunkiem dr inż.arch. Tomasza Głowackiego
Uzasadnienie:
Wyróżnienie specjalne przyznano za propozycję współczesnej formy architektonicznej dla życia w odosobnieniu . Zamiast budować nowy klasztor zgromadzenie, zgodnie z franciszkańską tradycją ubóstwa, znajduje porzucony, niepotrzebny obiekt by nadać mu nowe życie. Porzucona struktura i i śmieci stają się budulcem nowych form i nowej rzeczywistości tego miejsca. Obiekt o trudnej militarnej historii, staje się laboratorium zmiany. Autor i mnisi z jego wyobrażonego klasztoru podejmują wyzwanie encykliki „Laudato Si”. Pozorne odejście ze świata nie jest ucieczką od odpowiedzialności za świat lecz podjęciem próby rozwiązania jego problemów. Monastyczna służba staje się pracą na rzecz środowiska i w ten sposób udziałem w życiu społeczeństwa.
Jury przyznało Nagrodę Główną w wysokości 2500 EUR
arch. Jennifer Kamm z Technical University Braunschweig za pracę zatytułowaną: Trümmerberge Berlin. Virtual Reality Center, wykonaną pod kierunkiem prof. Matthiasa Karch.
Zwycięski projekt dyplomowy Trümmerberge Berlin. Centrum rzeczywistości wirtualnej to praca, która sięga przeszłości, wykorzystując nowatorskie metody architektoniczne. Studentka wykorzystała w swojej pracy szeroką gamę narzędzi - wiedzę i umiejętności zdobyte podczas edukacji architektonicznej, aby odtworzyć historię berlińskich obiektów, pogrzebanych w górach gruzu, które powstały w mieście po drugiej wojnie światowej. Autorka przeprowadziła szereg historycznych kwerend,s analiz i studiów nad przypuszczalną strukturą gór - miejsc i budowli stanowiących ich materię. Wybrała cztery góry, konstruując wirtualne przestrzenie, aby poprzez nie podróżować w poszukiwaniu śladów przeszłości, kształtów ulic i budynków. W efekcie ujawniła się zależność, a także kontrast między odbudowaną przestrzenią a ściśniętym gruzem. Pokazało, jak duża objętość, przestrzeń i historia jest nadal pod spodem, w każdej warstwie gruzu.
Nagrodę przyznano za spójną koncepcję, konsekwentnie i przejrzyście przeprowadzoną od pomysłu do rozwiązań, które za pomocą narzędzi architektonicznych odkrywają i odnajdują przeszłość dla przyszłych pokoleń.
Uroczystość ogłoszenia wyników odbyła się 25 października 2020 r. o godz. 15:00 za pomocą platformy ZOOM.
Po raz trzeci, w tym roku Nagroda została objęta Honorowym Patronatem Wiceprezesa Rady Ministrów, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Prof. Piotra Glińskiego.
Doroczna Polsko-Niemiecka Nagroda Integracyjna BDA-SARP 2020 została objęta Honorowym patronatem Ministerstwa Rozwoju, obecnie Ministerstwa Rozwoju, Pracy i Technologii.
www.gov.pl/web/rozwoj-praca-technologia
INFORMACJE OGÓLNE O NAGRODZIE:
Doroczna Polsko-Niemiecka Nagroda Integracyjna BDA – SARP jest kontynuacją organizowanego od 1985 roku konkursu na najlepszą pracę dyplomową w dziedzinie architektury przemysłu w którym brali udział młodzi architekci z Polski i Niemiec pod nazwą „Nagroda Waltera Henna”. Obecnie to projekt dyplomowy magisterski, którego przedmiotem jest środowisko aktywności społecznej człowieka w przyszłości.
Zgodnie z tradycją, Finał Dorocznej Polsko-Niemieckiej Nagrody Integracyjnej BDA – SARP odbywa się każdego roku w maju/czerwcu, naprzemienne w Polsce lub w Niemczech i trwa 4 dni. W trakcie imprezy finałowej finaliści uczestniczą w warsztatach architektonicznych. oraz prezentują prace dyplomowe przed polsko-niemieckim Jury.
Językiem komunikacji w Nagrodzie i warsztatach jest język angielski.
Zarówno strona niemiecka, jak i polska występuje organizując Doroczną Polsko-Niemiecką Nagrodę Integracyjną BDA – SARP Patronat odnośnego Ministra. Na uroczystość ogłoszenia wyników rywalizacji zapraszani są Ambasadorowie Niemiec w Polsce oraz przedstawiciele instytucji niemieckich działających w Polsce; jeśli finał odbywa się w Niemczech-zapraszany jest Ambasador Polski w Niemczech.
Celem Nagrody jest promocja współpracy i integracji środowiskowej młodych architektów Niemiec i Polski poprzez współzawodnictwo i dyskusję, oraz wystawy na temat architektury, a także wspieranie wzajemnych kontaktów poprzez upowszechnianie efektów działań twórczych.
Nagroda ma formę stypendium naukowo-badawczego lub postać praktyki projektowej w wybranym kraju.
Więcej informacji: dz@sarp.pl
